CHWAŁA ZWYCIĘZCOM - CHWAŁA POWSTAŃCOM WIELKOPOLSKIM ROKU 1918 I 1919!

Wśród rdzennych Wielkopolan, mieszkających na tej ziemi z dziada pradziada, praktycznie nie ma rodziny, której choćby jeden z przodków, jeden z krewnych, nie walczył w tym powstaniu. Również i moja rodzina miała wkład w to zwycięstwo. Wspomnę tu na osobę mojego prapradziadka, który służył jako ułan i za szczególne osiągnięcia został odznaczony wysokimi orderami wojskowymi. Zresztą wiele rodzin do dzisiaj przechowuje pamiątki po swoich przodkach, którzy walczyli o wolną Wielkopolskę w granicach Rzeczpospolitej. Powstańcy Wielkopolscy już od pierwszych lat po zwycięstwie traktowani byli z należytym szacunkiem i powagą. Wielu z nich jednak nie zakończyło swojego szlaku bojowego na Rynarzewie, Szubinie czy Rawiczu¹. Wielkopolanie wspierali Ślązaków walczących w latach 1919-1921, jak i bronili dopiero co odrodzoną Ojczyznę przed bolszewicką nawałą 1920 roku. Pamięć o bohaterach roku 1918 i 1919 próbowali zatrzeć podczas okupacji hitlerowcy, którzy niszczyli wszystko, co kojarzyło się z ich klęską, m. in. aresztując i rozstrzeliwując weteranów Powstania. O powstańcach pamiętano również w czasach demokracji ludowej. Przykładem tego może być choćby ustanowienie przez Radę Państwa w 1957 roku Wielkopolskiego Krzyża Powstańczego, którym miano uhonorować wszystkie osoby, również i te już wtedy nieżyjące, które miały wkład w zjednoczenie Wielkopolski z macierzą. Ostatni powstaniec wielkopolski zmarł w 2005 roku w wieku prawie 106 lat².

Pamięć o zwycięskim zrywie po dziś dzień pielęgnują liczne organizacje i instytucje, jak choćby Muzeum Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu, Muzeum gen. Józefa Dowbora - Muśnickiego w Lusowie koło Poznania, Towarzystwo Pamięci Powstania Wielkopolskiego, członkowie Wielkopolskiego Towarzystwa Genealogicznego "Gniazdo", czy kibice KKS Lech Poznań, którzy rok w rok m.in. przeprowadzają zbiórki na renowacje grobów i mogił powstańczych oraz organizują liczne pochody, zwłaszcza w mniejszych miastach i miasteczkach Wielkopolski.
Wracając jeszcze do uchwały Sejmu RP z 13 XII, to z pewnością jako Wielkopolanin, z dziada pradziada, jestem dumny, że władze państwowe (jakiekolwiek by one nie były) pamiętają o Powstańcach Wielkopolskich. Jednak (pewnie to zostanie odczytane jako odwieczna animozja Poznania i Warszawy) marzę o tym, by w przyszłości rocznica Powstania Wielkopolskiego została zrównana z rocznicą wybuchu Powstania Warszawskiego. Aby dzień 27 grudnia został postawiony na równi z dniem 1 sierpnia, ale i nie tylko. Aby to był dzień równy dniom 3 maja, 15 sierpnia, czy nawet i 11 listopada...

[L]

(1) Rynarzewo, Szubin, Rawicz - miejsca ważniejszych bitew Powstania Wielkopolskiego. Miały one miejsce na przełomie stycznia i lutego 1919 roku.
(2) Mowa tu o poruczniku Janie Rzepie (1899-2005), który walczył w okolicach Wronek. Jego imię nosi dzisiaj batalion dowodzenia 17 Dywizji Zmechanizowanej w Międzyrzeczu.